>>> Μήπως είναι ώρα να ερωτευτείς εσένα;
Η Άνοιξη κουβαλάει μια υπόσχεση: ζεστασιά, νέα ξεκινήματα, φως που επιστρέφει. Οι άνθρωποι βγαίνουν περισσότερο έξω, γεμίζουν τα πάρκα, οι καφέδες γίνονται αργοί και οι νύχτες μυρίζουν γιασεμί. Μέσα σε όλα αυτά, ο έρωτας μοιάζει να ανθίζει και πάλι. Όμως, είναι μόνο ο ρομαντικός έρωτας που έχει σημασία αυτή την εποχή; Ή μήπως υπάρχουν άλλοι τρόποι να ερωτευτούμε — πιο βαθιοί, πιο μεταμορφωτικοί;
Η Άνοιξη μπορεί να ξυπνήσει τρεις διαφορετικούς τύπους έρωτα μέσα μας. Δύο απ’ αυτούς κοιτάνε προς τα έξω — ο τρίτος, όμως, κοιτάζει προς τα μέσα. Και αυτός είναι εκείνος που αξίζει περισσότερο από ποτέ να καλλιεργήσεις.
Ο εποχιακός έρωτας – η αναζήτηση του άλλου
Δεν είναι τυχαίο που την Άνοιξη πολλοί δηλώνουν ότι «ξαναζωντανεύουν». Μετά από έναν εσωστρεφή Χειμώνα, έρχεται η εξωστρέφεια: παρέες, βόλτες, νέες γνωριμίες, flirting. Ο ήλιος ανεβάζει τη σεροτονίνη, και μαζί της ανεβαίνει και η ανάγκη για συναισθηματική (και σωματική) σύνδεση.
Η αναζήτηση του έρωτα γίνεται πιο έντονη. Όχι απαραίτητα βαθύτερη — αλλά εντονότερη. Το βλέπεις στα βλέμματα, στα stories, στις συναντήσεις σε υπαίθρια μπαρ. Είναι ο έρωτας του τώρα: μεθυστικός, γρήγορος, φευγαλέος.
Ο νοσταλγικός έρωτας – όταν κοιτάς πίσω
Υπάρχει κάτι στην Άνοιξη που πυροδοτεί τη μνήμη. Μια μυρωδιά, ένα τραγούδι, το φως ενός απογεύματος – και ξαφνικά θυμάσαι. Ίσως μια παλιά αγάπη. Ίσως ένα ανεκπλήρωτο βλέμμα. Ίσως το πώς ήσουν τότε που πίστευες πιο πολύ στον έρωτα.
Αυτός ο έρωτας δεν έχει πάντα σάρκα και οστά. Είναι πιο πολύ μια αναζήτηση του εαυτού σου μέσα από κάποιον άλλο. Κάτι που έχασες ή άφησες πίσω. Είναι όμορφος, αλλά πολλές φορές παγιδεύει. Κι αν δεν προσέξεις, μπορεί να σε καθηλώσει στο παρελθόν.
Ο εσωτερικός έρωτας – η επιστροφή στον εαυτό
Και τώρα, ο τρίτος και πιο σπάνιος. Ο έρωτας που δεν στρέφεται προς τα έξω, αλλά προς τα μέσα. Είναι αυτός που ανθίζει αργά, σιωπηλά, με ρίζες βαθιές. Δεν κάνει φασαρία. Δεν σου κόβει την ανάσα. Αντιθέτως, σε κάνει να ανασαίνεις πιο ελεύθερα.
Είναι ο έρωτας με τον εαυτό σου. Όχι με την έννοια της εγωπάθειας — αλλά της σύνδεσης. Όταν αρχίζεις να σε φροντίζεις, να σε ακούς, να σε νιώθεις. Όταν κάνεις χώρο μέσα σου, όχι για να χωρέσει κάποιος άλλος, αλλά για να σταθείς εσύ. Σταθερά.
Αυτός είναι ο έρωτας που αντέχει και πέρα από την Άνοιξη. Γιατί είναι το έδαφος πάνω στο οποίο μπορείς και να ερωτευτείς κάποιον άλλο — χωρίς να χαθείς.
Ποιον έρωτα κυνηγάς αυτή την Άνοιξη;
Η εποχή προσφέρεται για νέες αρχές. Κι ίσως αυτή τη φορά, αντί να ψάξεις να ερωτευτείς κάποιον, να αφήσεις τον εαυτό σου να σε ερωτευτεί. Να σε δει με τρυφερότητα, με κατανόηση, με πίστη.
Γιατί ο πιο δυνατός έρωτας δεν είναι αυτός που σε αναστατώνει. Είναι εκείνος που σε ηρεμεί.
