Κάθε χρόνο, όταν έρχεται η Άνοιξη, φέρνει μαζί της μια παράξενη ανησυχία. Δεν είναι μόνο η αλλαγή του καιρού ή η αλλαγή στη διάθεση — είναι κάτι πιο βαθύ. Κάτι που επαναλαμβάνεται μέσα στον χρόνο, μέσα στην ιστορία, αλλά και μέσα μας.
Πόλεμοι, επαναστάσεις, κοινωνικές αναταραχές. Μαζί τους, σε προσωπικό επίπεδο, κρίσεις, απώλειες, εσωτερικά ξεσπάσματα. Όλα αυτά, όχι σπάνια, ξεκινούν την Άνοιξη. Κι αυτό δεν είναι απλώς τυχαίο.
Η Άνοιξη είναι εποχή αφύπνισης. Κι η αφύπνιση δεν είναι πάντοτε ήπια. Το σώμα και η ψυχή, που είχαν βυθιστεί στην ακινησία του χειμώνα, αρχίζουν να κινούνται ξανά. Μαζί με τη ζωντάνια, όμως, επανέρχονται και όσα είχαν κατασταλεί: η επιθυμία, η οργή, ο φόβος, οι συγκρούσεις. Η ζωή δεν επιστρέφει μόνη — επιστρέφουν και οι εκκρεμότητές της.
Σε ατομικό επίπεδο, η αλλαγή της εποχής μπορεί να λειτουργεί σαν κάλεσμα: να πάρουμε αποφάσεις, να δώσουμε τέλος ή αρχή σε σχέσεις, να αλλάξουμε πορεία. Όταν αυτό δεν μπορεί να γίνει συνειδητά, εκφράζεται μέσω κρίσης. Η επιθυμία για ζωή, όταν συναντά εμπόδια, γίνεται συχνά επιθυμία για ρήξη. Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαία η αύξηση των ψυχικών δυσκολιών την Άνοιξη: η ενέργεια αναδύεται, αλλά δεν βρίσκει πάντα υγιή διέξοδο.
Το ίδιο ισχύει και σε συλλογικό επίπεδο. Όταν οι κοινωνίες ζουν παρατεταμένη πίεση, η Άνοιξη συχνά γίνεται το σημείο ανάφλεξης. Δεν το προκαλεί η φύση· απλώς επιτρέπει να εκδηλωθεί αυτό που ήδη βράζει.
Η Άνοιξη, λοιπόν, είναι κάτι περισσότερο από μια εποχή. Είναι ένας καθρέφτης. Μας φέρνει αντιμέτωπους με την ένταση ανάμεσα σε αυτό που είμαστε και σε αυτό που επιθυμούμε να γίνουμε. Και αυτή η ένταση, αν δεν αναγνωριστεί και δεν δουλευτεί, μπορεί να εκφραστεί με τρόπους που μας ξαφνιάζουν — ή μας πληγώνουν.
Ίσως το ερώτημα δεν είναι γιατί συμβαίνουν όλα αυτά την Άνοιξη. Ίσως το ερώτημα είναι: τι έχει μείνει μέσα μας άλυτο, και τι κάνει η Άνοιξη για να το φέρει στην επιφάνεια;
Ως ψυχολόγος, βλέπω κάθε εποχική μετάβαση ως μια ευκαιρία — όχι μόνο για παρατήρηση, αλλά για εμβάθυνση. Αν η Άνοιξη σε ταράζει, ίσως δεν είναι τυχαίο. Μπορεί να είναι το σήμα πως κάτι μέσα σου ζητά να ακουστεί. Να μην περάσει απαρατήρητο. Κι αυτό, τελικά, είναι το πρώτο βήμα προς την αληθινή αλλαγή.
Δήμητρα Τρανούλη
Συμβουλευτική Ψυχολόγος
Εάν νιώθετε πως κάτι από τα παραπάνω σας αφορά και χρειάζεστε έναν ασφαλή χώρο για να το επεξεργαστείτε, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου.
